Przestępstwa przeciwko mieniu

Wśród rodzajów czynów zabronionych, jakie wyszczególnia Kodeks Karny, można wyróżnić między innymi przestępstwa przeciwko mieniu, które uwzględnione są w rozdziale XXXV w artykułach od 278. do 293. Należą one do najczęściej popełnianych czynów zabronionych, a różnice między nimi mogą być znaczne. Wśród nich można wymienić takie przestępstwa jak:

  • kradzież,
  • kradzież z włamaniem,
  • rozbój,
  • kradzież rozbójnicza,
  • wymuszenie rozbójnicze,
  • wypadek mniejszej wagi,
  • przywłaszczenie,
  • oszustwo,
  • paserstwo,
  • kradzież drewna z lasu

i wszystkie inne, które naruszają czyjeś mienie. Są to przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, więc pokrzywdzony nie musi składać osobnego wniosku, by poszukiwać sprawcy. Jednak i tu są pewne wyjątki. Ofiara czynu zabronionego powinna wnieść prywatny akt oskarżenia, jeśli przestępstwa przeciwko mieniu (w tym kradzieży, kradzieży z włamaniem czy przywłaszczenia) dopuściła się osoba najbliższa.

Tego rodzaju czyny zabronione często dotyczą nie tylko samego naruszenia prawa pokrzywdzonego do wybranego mienia, ale obejmują często również groźby naruszenia zdrowia, a także pobicia. Stąd też za te przestępstwa Kodeks Karny przewiduje kary pozbawienia wolności do nawet 12 lat. Za niektóre z nich (jak paserstwo) sąd może ukarać też grzywną albo karą ograniczenia wolności. Istotna jest też wartość skradzionego mienia.

W przypadku bycia pokrzywdzonym, podejrzanym lub oskarżonym o tego rodzaju czyn zabroniony, profesjonalną pomoc może świadczyć adwokat karnista. Wybierając zaś usługi Kancelarii Adwokackiej Jarosława Błasińkiego z Warszawy, zyskuje się pewność co do kompetencji prawnika. Jest to ważne, by sięgnąć po pomoc doświadczonego i wykwalifikowanego specjalisty, gdyż może on zwrócić uwagę na fakty, które osobie potrzebującej pomocy mogą się wydawać nieistotne. Adwokat od spraw karnych może również pomóc w przypadku chęci skorzystania z czynnego żalu sprawcy przestępstw. Instytucja ta w pewnych okolicznościach może prowadzić do nadzwyczajnego złagodzenia kary lub nawet odstąpienia od jej wymierzenia. Doświadczony kranista podejmie też negocjacje z prokuratorem co do kary w przypadku wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 335 i 387 kodeksu karnego (tzw. „wniosek o samoukaranie”).